Książka poświęcona jest wojennym losom jednej z krakowskich instytucji społecznych, opiekujących się sierotami żydowskimi. Stowarzyszenie, które zajmowało się dziećmi powstało już w II połowie XIX w. i od tamtego czasu spełniało bardzo ważną funkcję w dziejach gminy żydowskiej na krakowskim Kazimierzu. Kres instytucji przyniosła II wojna światowa.
Opisano w niej nie tylko losy wychowanków i opiekunów sierocińca, ale przedstawiono także realia wojenne, w jakich przyszło im żyć i walczyć o przetrwanie. Przedstawiono funkcjonowanie, strukturę, losy wychowanków, a także proces likwidacji placówek i dalsze jej losy. Autorka prezentuje bezwzględną i planową politykę, której konsekwencją była zagłada wielu dzieci żydowskich przebywających na terenie okupowanego Krakowa, realizowanej przez Niemców. Walorem książki są zamieszczone w aneksie - niepublikowane do tej pory - relacje dzieci i dorosłych przebywających w okupowanym Krakowie.
Książka została wydana we współpracy z Krakowskim Odziałem Instytutu Pamięci Narodowej.
Książka w wersji polsko-angielskiej.