Józef Wittlin
Józef Wittlin (ur. w 1896 w Dmytrowie [dzisiejsza Ukraina], zm. w 1976 w Nowym Jorku) – poeta, prozaik, eseista, tłumacz. Brał udział w I wojnie światowej. Po studiach filozoficznych i filologicznych w Wiedniu i Lwowie pracował jako nauczyciel w lwowskim gimnazjum. Współpracował z grupą ekspresjonistów poznańskich, w bibliotece „Zdroju” ukazał się debiutancki tom Wittlina Hymny. Od 1922 r. pisarz mieszkał w Łodzi, gdzie był kierownikiem literackim Teatru Miejskiego. Po pięciu latach przeprowadził się do Warszawy. W tym czasie odbył podróże zagraniczne do Włoch, Francji i Jugosławi.
W 1935 r. otrzymał nagrodę PEN Clubu za przekład Odysei, a w 1936 nagrodę „Wiadomości Literackich" oraz Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za powieść Sól ziemi. W 1939 r. przebywał we Francji. W czasie II wojny – po pobycie w Portugalii – wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych. W latach 1941–1943 współredagował nowojorski „Tygodnik Polski”, był współpracownikiem Radia Wolna Europa (1952). W paryskiej „Kulturze” ukazało się jego eseistyczne opus magnum Orfeusz w piekle XX wieku (1963).
W 1935 r. otrzymał nagrodę PEN Clubu za przekład Odysei, a w 1936 nagrodę „Wiadomości Literackich" oraz Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za powieść Sól ziemi. W 1939 r. przebywał we Francji. W czasie II wojny – po pobycie w Portugalii – wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych. W latach 1941–1943 współredagował nowojorski „Tygodnik Polski”, był współpracownikiem Radia Wolna Europa (1952). W paryskiej „Kulturze” ukazało się jego eseistyczne opus magnum Orfeusz w piekle XX wieku (1963).
Książki Autora
