Adam Redzik

Adam Redzik (ur. 1977) prawnik i historyk, doktor habilitowany nauk prawnych (UJ), wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, adwokat. Ukończył studia prawnicze i historyczne, a następnie studia doktoranckie uzyskując doktoraty z nauk humanistycznych (KUL) i nauk prawnych (UJ). W latach 2006-2010 był wykładowcą Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, w latach 2007–2013 adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2008 r. pracuje na Wydziale Stosownych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Był Stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2007 i 2008) oraz stypendystą Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów (2001–2005). Odbył staże naukowe i prowadził kwerendy naukowe na Ukrainie, w Niemczech, na Litwie i w Hiszpanii. Jest współzałożycielem i współpracownikiem Instytutu Allerhanda, członkiem Kolegium Redakcyjnego „Palestry”. Opublikował ponad trzysta opracowań naukowych, przede wszystkim z zakresu dziejów prawa, prawa porównawczego, historii nauki oraz regionalistyki, w tym kilka książek, m.in. Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939–1946 (Lublin, TN KUL 2006), Zarys historii samorządu adwokackiego w Polsce (Warszawa 2007, wyd. 2, 2010), Prawo prywatne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (Warszawa, C.H.Beck 2009), Themis i Pheme. Czasopiśmiennictwo prawnicze w Polsce do 1939 roku (Warszawa, Iskry 2011, wspólnie ze S. Milewskim), Historia adwokatury (Warszawa: NRA 2012, wspólnie z T.J. Kotlińskim), Stanisław Starzyński (1853–1935) a rozwój polskiej nauki prawa konstytucyjnego (Kraków-Warszawa, Wysoki Zamek 2012).